UWAGA! Dołącz do nowej grupy Skawina - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Stefan Popiel (piłkarz)


Stefan Ignacy Dominik Popiel, znany jako Stefan Popiel, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego sportu. Urodził się 19 maja 1896 roku w Skawinie, a zmarł 22 grudnia 1927 roku w Małej.

Był nie tylko utalentowanym piłkarzem, ale również pełnił służbę jako porucznik rezerwy piechoty w Wojsku Polskim. Jego życie, pomimo krótkości, charakteryzowało się pasją dla sportu oraz oddaniem dla ojczyzny.

Życiorys

Stefan Popiel był wychowankiem Cracovii, gdzie spędził wiele lat jako zawodnik pomiędzy 1909 a 1924 rokiem. W 1919 roku miał okazję występować gościnnie w Wiśle Kraków. Jako członek klubu z Krakowa uczestniczył w dwóch finałach Mistrzostw Galicji w latach 1913 i 1914, w których zagrał w 6 meczach oraz brał udział w finałach Polski w 1921 i 1922, rozgrywając tam łącznie 10 spotkań. To właśnie w 1921 roku zdobył z Cracovią tytuł mistrza.

W całej swojej karierze w barwach „Pasów” rozegrał niemal 129 meczów, z czego 34 miały charakter oficjalny. Był postrzegany jako następca Józefa Lustgartena. W okresie końca swojej kariery uznawany był za jednego z najwybitniejszych bramkarzy, jakich Polska mogła mieć w swoim składzie. Poza karierą sportową był również bratankiem znanego polityka galicyjskiego, Karola Popiela. Cieszył się posiadaniem znacznych majątków ziemskich.

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej armii. Jego oddział macierzysty stanowił pułk piechoty nr 13. W 1917 roku został mianowany na stopień podporucznika rezerwy, a jego starszeństwo datowane było na 1 stycznia tegoż roku w korpusie oficerów piechoty. Został odznaczony prestiżowym Srebrnym Medalem Waleczności 1 klasy oraz Krzyżem Wojskowym Karola.

W 1920 roku brał udział w wojnie z bolszewikami i dwukrotnie został odznaczony Krzyżem Walecznych, pierwszy raz w 1921 roku, w tym za obronę Kamionki Strumiłowej. Po zakończeniu działań wojennych zaliczono go do stopnia porucznika, z datą 1 czerwca 1919 roku, zajmując 2646. lokatę w korpusie oficerów rezerwowych piechoty. W latach 1923–1924 miał przydział mobilizacyjny do 20 pułku piechoty w Krakowie.

Lata późniejsze zmusiły go do zrezygnowania z kariery sportowej z powodu zobowiązań osobistych, po czym osiedlił się w posiadłości w Małej Wsi.

Śmierć

Stefan Popiel zmarł w niejasnych i tajemniczych okolicznościach 22 grudnia 1927 roku, w swoim majątku w Małej Wsi. Na początku informowano, że jego śmierć miała miejsce w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia, a przyczyną był rzekomy samobójstwo. Jednakże z czasem pojawiły się doniesienia policji sugerujące, że przed własnym powieszeniem został śmiertelnie pobity przez nieznanych sprawców.

W dzienniku krakowskim „Czas” z 25 grudnia 1927 opublikowano nekrolog, w którym napisano: „Stefan Sulima-Popiel porucznik rez. W.P. 20 pułku piechoty, odznaczony 2 krzyżami za waleczność, przeżywszy lat 31, zakończył życie dnia 22 grudnia 1927 r. w majątku Mała wskutek skrytobójczego morderstwa. O czem w smutku pogrążona żona z synem, rodzice i rodzeństwo zawiadamiają Krewnych, Przyjaciół i Znajomych. O dniu pogrzebu nastąpią osobne powiadomienia”. W kolejnym nekrologu, który pojawił się w tym samym dzienniku 30 grudnia 1927 oraz 1 stycznia 1928, powielono informacje z pierwszej publikacji, jednak podano nową datę zgonu na 21 grudnia 1927 oraz datę pogrzebu, która miała odbyć się 31 grudnia 1928 roku w Krakowie.

Stefan Popiel został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze FC-wsch-7 po prawej stronie Wołkowskich. Kiedy ojciec Henrka Popiela przeszedł tragiczne wydarzenie, tygodnik „Stadion” donosił 1 stycznia 1928, że matka Stefana zmarła na zawał serca. Warto jednak zauważyć, że w treści wspomnianych nekrologów, jako informujący o jego śmierci, figurowali jego rodzice.

Przypisy

  1. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Stefan Popiel. rakowice.eu. [dostęp 17.03.2017 r.]
  2. Stefan Sulima Popiel. Nekrolog. „Czas”, Nr 1 z 01.01.1928 r., s. 3.
  3. Stefan Sulima Popiel. Nekrolog. „Czas”, Nr 299 z 31.12.1927 r., s. 3.
  4. Stefan Sulima Popiel. Nekrolog. „Czas”, Nr 298 z 30.12.1927 r., s. 3.
  5. Stefan Sulima Popiel. Nekrolog. „Czas”, Nr 296 z 25.12.1927 r., s. 14.
  6. Szczegóły tragicznego zgonu ś.p. Stefana Popiela. „Polska Zbrojna”, Nr 335 z 29.12.1927 r., s. 5.
  7. Rocznik Oficerski 1924, s. 450.
  8. Rocznik Oficerski 1924, s. 172.
  9. Rocznik Oficerski 1923, s. 511.
  10. Rocznik Oficerski 1923, s. 183.
  11. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 1 z 26.01.1922 r., s. 74.
  12. Ranglisten 1918, s. 484.
  13. Ranglisten 1918, s. 331.
  14. a b c d Ś. p. Sefan Popiel. „Stadjon”, Nr 1 z 01.01.1928 r., s. 6.
  15. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 14 z 05.11.1928 r., s. 390.

Oceń: Stefan Popiel (piłkarz)

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:18