Adam Szybowski

---

Życiorys

Adam Szybowski urodził się jako jeden z dwanaściorga dzieci Jana Szybowskiego, który był organistą w Skawinie, oraz jego żony Karoliny, z domu Włodarczyk. W czasie II wojny światowej, w styczniu 1943 roku, został aresztowany przez Gestapo. Powodem aresztowania było poszukiwanie jego brata, Antoniego. Osadzony w więzieniu Montelupich, chory na tyfus, nie zorientował się, gdy SS-man wezwał go z listy do egzekucji, co ostatecznie uratowało mu życie.

W późniejszym czasie Adam Szybowski trafił do niemieckich obozów koncentracyjnych, takich jak Gross-Rosen, a następnie Mittelbau-Dora, gdzie zmuszony był do pracy w warunkach niewolniczych dla pobliskiej fabryki zbrojeniowej. Po zakończeniu wojny, w 1948 roku, rozpoczął studia w klasie śpiewu Włodzimierza Kaczmara w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, którą ukończył z dyplomem w 1954 roku.

W trakcie studiów artysta zyskał status solisty w Państwowej Filharmonii w Krakowie oraz w Chórze Polskiego Radia. Tam, na scenie Krakowskiego Teatru Muzycznego, zadebiutował 13 października 1954 roku, występując w operze „Rigoletto” Giuseppe Verdiego. Przez 18 lat, aż do 1972 roku, śpiewał tam główne partie barytonowe w 18 różnych operach.

W swoim repertuarze miał wiele znanych oper, takich jak: „Rigoletto” (postać Monterone), „Halka” Stanisława Moniuszki (Janusz), „Lakmé” Léo Delibesa (Fryderyk), „Don Pasquale” Gaetano Donizettiego (Doktor Malatesta), czy „Carmen” Georges’a Bizeta (Escamillo). Na krakowskiej scenie wystąpił w około 1500 przedstawieniach, wykonując łącznie 43 partie barytonowe, przyczyniając się do rozwoju opery w Krakowie. Choć otrzymywał propozycje współpracy z innymi operami w Polsce, na które oferowano mu znacznie lepsze warunki, zawsze odmawiał, pozostając wiernym krakowskiej scenie.

Adam Szybowski był regularnym solistą w licznych barokowych utworach podczas koncertów Capelli Cracoviensis od momentu jej powstania w 1970 roku. Oprócz kariery w Polsce prezentował swoje umiejętności także na międzynarodowych estradach, m.in. w Anglii, Francji, Włoszech, Niemczech oraz w krajach byłego ZSRR.

W 1966 roku rozpoczął działalność pedagogiczną w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, a w 1993 roku uzyskał tytuł profesora wokalistyki. W gronie jego studentów znaleźli się m.in. Andrzej Biegun, Maciej Gallas, Marek Rzepka oraz Monika Swarowska-Walawska. Niestety, Adam Szybowski zmarł w Krakowie 28 stycznia 2001 roku i spoczął na cmentarzu Rakowickim, w kwaterze LXXIII, rzędzie 17, grób nr 9.

W ciągu swojej kariery artystycznej i pedagogicznej, Szybowski otrzymał wiele wyróżnień, w tym Złotą Odznakę miasta Krakowa, Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Rodzina

Adam Szybowski był osobą osadzoną w kontekście rodzinnym, posiadającą żonę i potomstwo. W jego rodzie można wyróżnić znaczące postacie. Jego brat, Jan Szybowski (1913-1992), poświęcił życie posługiwaniu jako ksiądz, pełniąc ważną rolę w duchowym życiu społeczności. Z kolei Tadeusz Szybowski (1932-2019), kolejny brat Adama, odniósł sukcesy jako aktor, występując zarówno w teatrze, jak i w filmie, co czyniło go znaną osobą w środowisku artystycznym.

Warto również wspomnieć o ich ojcu, Janie Szybowskim, który w czasie II wojny światowej był zaangażowany w ruch oporu. Niestety, za swoją odwagę i działania na rzecz wolności został aresztowany, a jego życie zakończyło się tragicznie w obozach koncentracyjnych – najpierw w Płaszowie, a później Mauthausen, gdzie zmarł.

---

Oceń: Adam Szybowski

---